usia bukan penghalang untuk berjaya (kisah 3)

ini kisah ke3 untuk bagi motivasi pada diri saya. harap sangat, saya akan bersemangat dan dapat buka perniagaan besar macam individu ini. aja aja fighting!!!

Pada usia hampir 50 tahun, kebanyakan wanita kaum India akan memilih untuk berehat di rumah. Anak-anak pula mungkin diharapkan untuk memberi bantuan kewangan. Bagaimanapun, tidak begitu dengan Alice Nayagam yang berumur 48 tahun.

Beliau masih mempunyai cita-cita dan impian untuk dikejar. Wanita yang bersemangat waja ini mempunyai matlamat untuk mencapai lebih banyak kejayaan dalam bidang yang diceburi.

Alice adalah seorang tukang jahit yang berjaya dan sangat disegani di sekitar Segambut, Kuala Lumpur. Beliau mempunyai pengalaman menjahit pakaian sejak berumur 19 tahun.

“Saya berasal daripada keluarga yang sangat miskin di Pulau Pinang. Saya anak ketiga dalam keluarga. Memang saya kurang pendidikan,” kata Alice kepada wartawan NILA semasa ditemui di rumah beliau.

Alice berjaya membuktikan bahawa walaupun seseorang tidak mempunyai pendidikan tinggi, mereka masih boleh berjaya jika berusaha gigih.

“Saya mula belajar sendiri untuk menjahit pakaian. Pada masa itu, saya hanya mempunyai satu mesin jahit lama,” Alice menceritakan. “Tetapi kini saya sudah mampu membeli lapan mesin jahit yang canggih dan moden.”

Wanita yang periang dan mudah senyum ini selalu menerima tempahan pakaian daripada orang ramai. Beliau pakar menjahit saree blouse, churidar dan bermacam-macam lagi pakaian wanita. Semuanya dipelajari sendiri selepas melihat pelbagai fesyen pakaian di pasaran.

“Saya bersyukur dengan kejayaan yang saya capai sekarang. Dulu saya hidup susah. Saya terpaksa bekerja keras untuk menampung perbelanjaan keluarga. Saya gembira kerana kerja menjahit merupakan satu pekerjaan yang menjanjikan pendapatan,” kata beliau dengan gembira.

Alice juga sedar bahawa terdapat ramai wanita miskin yang kurang pendidikan. Mereka mungkin berminat untuk belajar cara menjahit. Akan tetapi, mereka tidak mampu menghadiri kelas kerana yuran yang tinggi.

“Saya bermula sebagai seorang yang sangat susah. Jadi saya faham keadaan mereka. Sebab itulah saya mengendalikan kelas menjahit dengan bayaran yang berpatutan. Pinjaman juga boleh diuruskan,” kata Alice sambil menambah: “Kalau kita sudah ada minat dan kesanggupan, jangan berfikir tentang halangan.”

Wanita berumur 48 tahun ini telah membuktikan kata-katanya. Beliau tidak mahu menghabiskan sisa hidup dengan berehat di rumah. Sebaliknya beliau masih mempunyai impian dan cita-cita yang sedang dikejar.

“Saya mahu menjadi tukang jahit yang sangat dikenali dan dihormati,” Alice menegaskan. “Pada masa yang sama, saya mahu membantu golongan wanita yang ingin belajar menjahit.”

Dengan lapan mesin jahit serba moden yang ada sekarang, Alice mengendalikan kelas menjahit. Sehingga sekarang, sudah ramai bekas pelajar beliau membuka kedai jahit sendiri. Alice gembira melihat kejayaan anak murid beliau.

“Dalam bidang menjahit pakaian, kita mesti sedia bersaing. Kita perlu sentiasa peka terhadap citarasa dan fesyen semasa,” kata Alice berdasarkan pengalaman beliau. “Kalau kita tidak sedia bersaing, susah untuk berjaya.”

Kejayaan Alice pasti menjadi dorongan kepada wanita kaum India. Jadikanlah Alice contoh yang baik untuk berusaha mempelajari sesuatu kerja tangan. Umur dan tahap pendidikan bukan penghalang. Apa yang penting adalah keinginan dan cita-cita.

“Walaupun saya tidak berpelajaran tinggi, saya tetap mengambil inisiatif untuk belajar menjahit dan mencapai cita-cita saya. Tukang jahit adalah kerja yang sangat mulia. Kita membantu melindungi tubuh manusia. Kita juga boleh mencuba pelbagai fesyen jahitan. Kalau kita membuat kerja dengan baik dan bermutu, tentu pelanggan kita terus bertambah. Pendapatan kita juga akan bertambah,” kata Alice dengan tegas di akhir wawancara.

Alice boleh dihubungi melalui nombor telefon 03-62502194 untuk mendapatkan maklumat mengenai kelas menjahit yang dikendalikannya.

sumber : http://www.geocities.ws/kavyan_kavya/alice.htm

cacat bukan halangan kejayaan si tukang jahit (kisah 2)

ini pula kisah kegigihan seorang yang kurang sempurna tapi menjadi tukang jahit yang berjaya. cukup tercabar tak? bagi kita yang sempurna tapi buat kerja sekadar2 je...tak sungguh2. berbanding si tukang jahit ni, betapa kuatnya semangatnya. tirulah kegigihannya itu hema, aja-aja fighting!

KUALA TERENGGANU, 6 Feb (Bernama) -- Kecacatan bukanlah halangan untuk seseorang itu meraih kejayaan, asalkan mereka mempunyai kemahuan serta azam yang tinggi, pasti apa yang dicita-citakan semuanya mampu dicapai.

Inilah yang dibuktikan oleh Mohamad Ismail, 38, yang kudung kaki kanannya setelah terlibat dengan kemalangan jalan raya.

Namun kini beliau boleh berbangga kerana berjaya menjadi seorang tukang jahit yang popular dan terkenal di Kampung Kedai Buloh, Bukit Payong, Marang dekat sini.

Mohamad berkata minatnya timbul dalam bidang jahitan selepas terlibat dalam satu kemalangan jalan raya di Kluang, Johor pada 1992 apabila motosikal yang ditunggangnya ke tempat kerja, iaitu sebuah Kilang Kelapa Sawit di Kluang bertembung dengan sebuah bas.

Akibat kemalangan itu, beliau mengalami kecederaan parah di bahagian kakinya dan terlantar selama 21 hari di Hospital Sultanah Aminah, Johor Baharu.

Paling mengejutkan dirinya apabila doktor memberitahu kaki kanannya terpaksa dipotong.

"Masa itu, saya rasa hidup ini gelap dan tidak bererti lagi sehinggalah beberapa tahun kemudian, saya ambil keputusan untuk menyertai kursus jahitan di Baitulmal Cheras, Kuala Lumpur selama dua tahun," katanya ketika ditemui Bernama di kediamannya di Kampung Kedai Buloh dekat sini baru-baru ini.

KURSUS

Selepas tamat kursus, dia ditawarkan bekerja sebagai tukang jahit di Arked Medan Mara, Kuala Lumpur selama setahun.

Pada masa yang sama juga beliau turut beberapa kali turun naik mahkamah di Johor Baharu menuntut ganti rugi terhadap syarikat bas berkenaan, tetapi keputusan kes tidak berpihak kepadanya.

Namun begitu, syarikat bas berkenaan telah bermurah hati apabila memberikan sedikit wang saguhati sebanyak RM4,000 dan dengan wang itu, Mohamad membuka sebuah kedai jahit yang diberi nama "Mohis Tailor" di Kampung Kedai Buloh pada tahun 2000.

Bermula dengan tempahan secara kecil-kecilan daripada masyarakat setempat, kerjaya Mohamad kini semakin meningkat apabila diberi kepercayaan untuk menjahit pakaian secara kontrak kecil-kecilan oleh beberapa agensi-agensi kerajaan seperti Jabatan Kebajikan Masyarakat dan Persatuan Kebajikan Anak-anak Yatim (Perkaya).

"Pada bulan puasa tahun lepas, rezeki datang mencurah-curah dan banyak tempahan daripada pelanggan yang terpaksa saya tolak kerana bimbang tidak mampu untuk menyiapkan tempahan mengikut masa yang dijanjikan," katanya.

Menurut Mohamad, setiap kali musim Hari Raya, beliau mampu memperolehi pendapatan sehingga RM4,000 dan tiga orang pembantunya kadangkala tidak cukup tangan untuk menguruskan tempahan yang semakin meningkat.

RAHSIA KEJAYAAN

Ketika diminta berkongsi rahsia kejayaannya, Mohamad berkata: "Petuanya cukup mudah, kualiti jahitan, mestilah kemas dan sempurna.

"Pelanggan akan merasa selesa dengan pakaian yang dijahit kemas dan menarik dan sekiranya kualiti ini ada, sudah pasti kedai jahit itu mendapat sambutan," kata Mohamad yang berasal dari Kampung Gondang, Binjai Rendah di Marang.

Beliau juga turut bersyukur kerana walaupun cacat, masih ada gadis yang sudi menjadi teman hidupnya dan perkahwinannya dengan gadis sekampung Wan Kamariah Wan Nasir, 27, pada 1999 menguatkan lagi semangatnya untuk terus berjaya.

Hasil perkahwinannya itu, Mohamad dianugerahkan tiga orang cahaya mata berumur antara tiga bulan sehingga enam tahun.

"Walaupun keadaan fizikal saya tidak sempurna seperti orang-orang yang normal dan terpaksa menggunakan kaki palsu, namun hidup saya tetap bahagia ditambah lagi dengan sokongan isteri saya dan sekarang saya juga berbangga kerana mampu memiliki rumah sendiri hasil daripada menjahit," katanya.

Katanya lagi beliau melihat pekerjaan menjahit berpotensi memberikan pendapatan yang baik dan boleh menjamin kehidupan sekiranya dijalankan secara teliti, sempurna dan meyakinkan pelanggan.

BENGKEL

Di Kuala Terengganu ketika ini, menurutnya terdapat beberapa orang tukang jahit yang terdiri daripada orang-orang cacat anggota dan kesemua tukang jahit itu mendapat didikan dan latihan daripada bengkel orang-orang cacat di Pulau Kerengga, Marang.

Pada masa yang sama beliau turut melahirkan rasa kesal dan kecewa kerana masih terdapat orang cacat anggota yang tidak membuat sebarang pekerjaan serta mengharapkan belas simpati daripada orang lain.

Katanya, fenomena ini sedikit sebanyak memberi tafsiran bahawa orang cacat malas berusaha sedangkan mereka sebenarnya mampu melakukan pekerjaan seperti menjadi tukang kayu, tukang rumah, berniaga, atau membuat ukiran kayu untuk menampung perbelanjaan keluarga.

-- BERNAMA