cara memotong kain untuk kurung asli kanak-kanak

ini sambungan entry sebelum ini. kali ini saya tunjuk cara memotong kain untuk kurung asli kanak-kanak. mula sediakan kain 2 meter.

lipat 2 macam ni


kemudian lipat lagi macam ni pula


lekatkan pola bahagian badan di atas kain yang di lipat tadi. buat basi jahitan di bawah dan tepi pola.




basi jahitan yang sudah digaris-untuk memudahkan proses menggunting dan menjahit.


gunting ikut garisan tadi


untuk tangan pula, lipat kain macam ini


kemudian lipat pula macam ini


lekatkan pola bahagian tangan


tanda dan garisan untuk basi jahitan di bawah tangan, bahagian bahu dan tepi






guntingkan


untuk pesak, lipat dua kain ini


kemudian lipat sekali lagi macam ini


lekatkan pola pesak dan buat ukuran basi di keliling pola


guntingkan


guntingkan tepinya yang berlipat tadi. dapatlah 4 keping pesak.




tandakan tiap hujung pesak agar tidak keliru bila masa menjahit cantum nanti


untuk mengambil bahagian kekek pula, lipat 2 kain


gunting tepinya dan lipat 3 segi. lekatkan pola kekek tadi


tanda ukuran dan guntingkan


untuk skirt pula. lipat dua kain tersebut dan buat garisan lurus dan dari garisan tu tandakan labuh skirt




ukur labuh skirt


tanda dan gariskan bahagian lipatan kaki kain dan lipatan untuk bahagian pinggang


tandakan bahagian kipas dan badan skirt


garis untuk basi jahitan dibahagian tepi


guntingkan dan di bawah inilah hasilnya. mudah bukan?



so, jangan lupa mak2 budak bolehlah mula jahit baju raya anak2. tak perlu beli lagi...dapat juga jimatkan kos untuk raya nanti.

belajar menjahit baju kurung asli untuk kanak-kanak

memandangkan dah nak masuk musim raya, saya rasa baik buat entry tentang belajar menjahit baju kurung asli untuk kanak-kanak. mesti ramai ibu2 yang nak buat baju untuk anak2. bagi mereka yang baru nak belajar tu, apa kata baca entry saya ni sampai habis. mudah je untuk menghasilkan sepasang kurung asli untuk kanak-kanak. kalau tak pandai ukur, di sini saya tunjukkan cara2nya.

mula2 ambil baju kurung anak anda. perlu diingat ukuran yang kita ambil adalah untuk:
1-labuh
2-bahu
3-turun bahu
4-panjang tangan
5-bukaan tangan
6-pesak (atas) dan (bawah)
7-kekek

lipat dua

ukur labuh baju-dari bahu sampai hujung baju (tengok gambar)

untuk ukuran bahu-dari lipatan ke bahu

ukuran untuk turun bahu

panjang tangan

bukaan tangan

pesak (atas)

pesak (bawah)

kekek

untuk skirt pula, lipat dua macam dalam gambar

ukur labuh skirt

buka lipatan tadi dan ukur bahagian punggung (tengok gambar)

ok siap. saya tulis ukuran tadi atas kertas yang akan saya lukis pola.


*************************************************************************

cara buat pola kurung asli kanak-kanak.

biasanya orang main ukur atas kain terus tapi bagi yang baru nak belajar boleh lukis pola dulu. lepas tu senang nak ingat dan boleh elak dari tersalah potong kain. biasalah mula2 kan, mesti banyak silap. tapi kalau guna pola memang tak punya. bila anda dah mahir nanti boleh ukur terus atas kain.

tanda untuk garisan labuh baju


59cm-untuk labuh baju dan 3 bulat tu tanda kain perlu dilipat (tak putus) bila kita gunting kain nanti.


tandakan ukuran bahu


garis lurus dari ukuran bahu sampai labuh baju tadi


tandakan ukuran turun bahu


tandakan ukuran panjang tangan


kemudian buat tanda dan garis untuk bukaan tangan


sambungkan garisan turun bahu ke hujung bukaan tangan


tanda untuk ukuran pesak (atas)


tandakan untuk ukuran pesak (bawah)


gariskan dari atas pesak ke bawah pesak


tandakan di tepi pesak untuk ukuran kekek


dan di tepi bawah tangan


kemudian gariskan


inilah rupa pola yang sudah siap


guntingkan


jadilah macam ni

ini ukuran skirt. 15cm tu untuk kipas dan 33cm untuk bahagian badan skirt (ukuran di bahagian punggung). 3 bulat tu tanda lipat 2 bila potong kain nanti. untuk labuh skirt, campurkan basi lipatan untuk kaki kain dan untuk lipatan jahitan getah pinggang.

baju kurung sulam manik

ini baju yang saya jahit manik bulan lepas. ringkas je sebab saya tak pandai sangat dalam manik2 ni. tapi sebab tak nak menghampakan pelanggan, saya buat juga apa yang termampu. biar tak cantik, janji mereka puas-hati...hihihi

ingat nak belajar sulam manik tapi di sini tak tahu mana tempat belajar. seronok kalau duduk di semenanjung, banyak tempat boleh belajar sulam.

baju batik

lama juga tak upate sebab musim cuti sekolah tu busy dengan tempahan baju saudara-mara yang nak menghadiri majlis perkahwinan. cousin saya pun dua orang yang naik pelamin masa cuti hari tu.

entry kali ni tiada yang menarik pun cuma nak upload gambar baju batik my dad. ini first time saya jahit baju guna kain corak2 macam ni. warna merah + coklat tu ala2 kemeja juga tapi leher beza sikit, buat macam leher cekak musang.

biru tu pula memang kemeja lah. cuba tengok label tu...hihihi..asal aku pasang label mesti tak ngam...tak betul2 di tengah! lepas ni nak garis betul2 di tengah baru jahit label...biar nampak kemas macam di butik tu.

usia bukan penghalang untuk berjaya (kisah 3)

ini kisah ke3 untuk bagi motivasi pada diri saya. harap sangat, saya akan bersemangat dan dapat buka perniagaan besar macam individu ini. aja aja fighting!!!

Pada usia hampir 50 tahun, kebanyakan wanita kaum India akan memilih untuk berehat di rumah. Anak-anak pula mungkin diharapkan untuk memberi bantuan kewangan. Bagaimanapun, tidak begitu dengan Alice Nayagam yang berumur 48 tahun.

Beliau masih mempunyai cita-cita dan impian untuk dikejar. Wanita yang bersemangat waja ini mempunyai matlamat untuk mencapai lebih banyak kejayaan dalam bidang yang diceburi.

Alice adalah seorang tukang jahit yang berjaya dan sangat disegani di sekitar Segambut, Kuala Lumpur. Beliau mempunyai pengalaman menjahit pakaian sejak berumur 19 tahun.

“Saya berasal daripada keluarga yang sangat miskin di Pulau Pinang. Saya anak ketiga dalam keluarga. Memang saya kurang pendidikan,” kata Alice kepada wartawan NILA semasa ditemui di rumah beliau.

Alice berjaya membuktikan bahawa walaupun seseorang tidak mempunyai pendidikan tinggi, mereka masih boleh berjaya jika berusaha gigih.

“Saya mula belajar sendiri untuk menjahit pakaian. Pada masa itu, saya hanya mempunyai satu mesin jahit lama,” Alice menceritakan. “Tetapi kini saya sudah mampu membeli lapan mesin jahit yang canggih dan moden.”

Wanita yang periang dan mudah senyum ini selalu menerima tempahan pakaian daripada orang ramai. Beliau pakar menjahit saree blouse, churidar dan bermacam-macam lagi pakaian wanita. Semuanya dipelajari sendiri selepas melihat pelbagai fesyen pakaian di pasaran.

“Saya bersyukur dengan kejayaan yang saya capai sekarang. Dulu saya hidup susah. Saya terpaksa bekerja keras untuk menampung perbelanjaan keluarga. Saya gembira kerana kerja menjahit merupakan satu pekerjaan yang menjanjikan pendapatan,” kata beliau dengan gembira.

Alice juga sedar bahawa terdapat ramai wanita miskin yang kurang pendidikan. Mereka mungkin berminat untuk belajar cara menjahit. Akan tetapi, mereka tidak mampu menghadiri kelas kerana yuran yang tinggi.

“Saya bermula sebagai seorang yang sangat susah. Jadi saya faham keadaan mereka. Sebab itulah saya mengendalikan kelas menjahit dengan bayaran yang berpatutan. Pinjaman juga boleh diuruskan,” kata Alice sambil menambah: “Kalau kita sudah ada minat dan kesanggupan, jangan berfikir tentang halangan.”

Wanita berumur 48 tahun ini telah membuktikan kata-katanya. Beliau tidak mahu menghabiskan sisa hidup dengan berehat di rumah. Sebaliknya beliau masih mempunyai impian dan cita-cita yang sedang dikejar.

“Saya mahu menjadi tukang jahit yang sangat dikenali dan dihormati,” Alice menegaskan. “Pada masa yang sama, saya mahu membantu golongan wanita yang ingin belajar menjahit.”

Dengan lapan mesin jahit serba moden yang ada sekarang, Alice mengendalikan kelas menjahit. Sehingga sekarang, sudah ramai bekas pelajar beliau membuka kedai jahit sendiri. Alice gembira melihat kejayaan anak murid beliau.

“Dalam bidang menjahit pakaian, kita mesti sedia bersaing. Kita perlu sentiasa peka terhadap citarasa dan fesyen semasa,” kata Alice berdasarkan pengalaman beliau. “Kalau kita tidak sedia bersaing, susah untuk berjaya.”

Kejayaan Alice pasti menjadi dorongan kepada wanita kaum India. Jadikanlah Alice contoh yang baik untuk berusaha mempelajari sesuatu kerja tangan. Umur dan tahap pendidikan bukan penghalang. Apa yang penting adalah keinginan dan cita-cita.

“Walaupun saya tidak berpelajaran tinggi, saya tetap mengambil inisiatif untuk belajar menjahit dan mencapai cita-cita saya. Tukang jahit adalah kerja yang sangat mulia. Kita membantu melindungi tubuh manusia. Kita juga boleh mencuba pelbagai fesyen jahitan. Kalau kita membuat kerja dengan baik dan bermutu, tentu pelanggan kita terus bertambah. Pendapatan kita juga akan bertambah,” kata Alice dengan tegas di akhir wawancara.

Alice boleh dihubungi melalui nombor telefon 03-62502194 untuk mendapatkan maklumat mengenai kelas menjahit yang dikendalikannya.

sumber : http://www.geocities.ws/kavyan_kavya/alice.htm

cacat bukan halangan kejayaan si tukang jahit (kisah 2)

ini pula kisah kegigihan seorang yang kurang sempurna tapi menjadi tukang jahit yang berjaya. cukup tercabar tak? bagi kita yang sempurna tapi buat kerja sekadar2 je...tak sungguh2. berbanding si tukang jahit ni, betapa kuatnya semangatnya. tirulah kegigihannya itu hema, aja-aja fighting!

KUALA TERENGGANU, 6 Feb (Bernama) -- Kecacatan bukanlah halangan untuk seseorang itu meraih kejayaan, asalkan mereka mempunyai kemahuan serta azam yang tinggi, pasti apa yang dicita-citakan semuanya mampu dicapai.

Inilah yang dibuktikan oleh Mohamad Ismail, 38, yang kudung kaki kanannya setelah terlibat dengan kemalangan jalan raya.

Namun kini beliau boleh berbangga kerana berjaya menjadi seorang tukang jahit yang popular dan terkenal di Kampung Kedai Buloh, Bukit Payong, Marang dekat sini.

Mohamad berkata minatnya timbul dalam bidang jahitan selepas terlibat dalam satu kemalangan jalan raya di Kluang, Johor pada 1992 apabila motosikal yang ditunggangnya ke tempat kerja, iaitu sebuah Kilang Kelapa Sawit di Kluang bertembung dengan sebuah bas.

Akibat kemalangan itu, beliau mengalami kecederaan parah di bahagian kakinya dan terlantar selama 21 hari di Hospital Sultanah Aminah, Johor Baharu.

Paling mengejutkan dirinya apabila doktor memberitahu kaki kanannya terpaksa dipotong.

"Masa itu, saya rasa hidup ini gelap dan tidak bererti lagi sehinggalah beberapa tahun kemudian, saya ambil keputusan untuk menyertai kursus jahitan di Baitulmal Cheras, Kuala Lumpur selama dua tahun," katanya ketika ditemui Bernama di kediamannya di Kampung Kedai Buloh dekat sini baru-baru ini.

KURSUS

Selepas tamat kursus, dia ditawarkan bekerja sebagai tukang jahit di Arked Medan Mara, Kuala Lumpur selama setahun.

Pada masa yang sama juga beliau turut beberapa kali turun naik mahkamah di Johor Baharu menuntut ganti rugi terhadap syarikat bas berkenaan, tetapi keputusan kes tidak berpihak kepadanya.

Namun begitu, syarikat bas berkenaan telah bermurah hati apabila memberikan sedikit wang saguhati sebanyak RM4,000 dan dengan wang itu, Mohamad membuka sebuah kedai jahit yang diberi nama "Mohis Tailor" di Kampung Kedai Buloh pada tahun 2000.

Bermula dengan tempahan secara kecil-kecilan daripada masyarakat setempat, kerjaya Mohamad kini semakin meningkat apabila diberi kepercayaan untuk menjahit pakaian secara kontrak kecil-kecilan oleh beberapa agensi-agensi kerajaan seperti Jabatan Kebajikan Masyarakat dan Persatuan Kebajikan Anak-anak Yatim (Perkaya).

"Pada bulan puasa tahun lepas, rezeki datang mencurah-curah dan banyak tempahan daripada pelanggan yang terpaksa saya tolak kerana bimbang tidak mampu untuk menyiapkan tempahan mengikut masa yang dijanjikan," katanya.

Menurut Mohamad, setiap kali musim Hari Raya, beliau mampu memperolehi pendapatan sehingga RM4,000 dan tiga orang pembantunya kadangkala tidak cukup tangan untuk menguruskan tempahan yang semakin meningkat.

RAHSIA KEJAYAAN

Ketika diminta berkongsi rahsia kejayaannya, Mohamad berkata: "Petuanya cukup mudah, kualiti jahitan, mestilah kemas dan sempurna.

"Pelanggan akan merasa selesa dengan pakaian yang dijahit kemas dan menarik dan sekiranya kualiti ini ada, sudah pasti kedai jahit itu mendapat sambutan," kata Mohamad yang berasal dari Kampung Gondang, Binjai Rendah di Marang.

Beliau juga turut bersyukur kerana walaupun cacat, masih ada gadis yang sudi menjadi teman hidupnya dan perkahwinannya dengan gadis sekampung Wan Kamariah Wan Nasir, 27, pada 1999 menguatkan lagi semangatnya untuk terus berjaya.

Hasil perkahwinannya itu, Mohamad dianugerahkan tiga orang cahaya mata berumur antara tiga bulan sehingga enam tahun.

"Walaupun keadaan fizikal saya tidak sempurna seperti orang-orang yang normal dan terpaksa menggunakan kaki palsu, namun hidup saya tetap bahagia ditambah lagi dengan sokongan isteri saya dan sekarang saya juga berbangga kerana mampu memiliki rumah sendiri hasil daripada menjahit," katanya.

Katanya lagi beliau melihat pekerjaan menjahit berpotensi memberikan pendapatan yang baik dan boleh menjamin kehidupan sekiranya dijalankan secara teliti, sempurna dan meyakinkan pelanggan.

BENGKEL

Di Kuala Terengganu ketika ini, menurutnya terdapat beberapa orang tukang jahit yang terdiri daripada orang-orang cacat anggota dan kesemua tukang jahit itu mendapat didikan dan latihan daripada bengkel orang-orang cacat di Pulau Kerengga, Marang.

Pada masa yang sama beliau turut melahirkan rasa kesal dan kecewa kerana masih terdapat orang cacat anggota yang tidak membuat sebarang pekerjaan serta mengharapkan belas simpati daripada orang lain.

Katanya, fenomena ini sedikit sebanyak memberi tafsiran bahawa orang cacat malas berusaha sedangkan mereka sebenarnya mampu melakukan pekerjaan seperti menjadi tukang kayu, tukang rumah, berniaga, atau membuat ukiran kayu untuk menampung perbelanjaan keluarga.

-- BERNAMA